Rotterdam – Een hartverwarmende actie van medewerkers op de ambulance, maar wel met een serieuze ondertoon: “Helaas zien we een stijgende lijn in verwaarlozing van ouderen. Mijn advies, kijk eens wat vaker om je heen, maak een praatje in de straat met je ‘buren’ en sta voor elkaar klaar.”
Het verhaal van een ambulancemedewerker werd geplaatst op Facebook en begint bij een nachtelijke melding van een gevallen dame op leeftijd: “Ze is gevallen bij het toilet en kan niet meer overeind komen. Bij het appartement treffen wij mevrouw in haar nachthemd aan op de grond van de badkamer. Gelukkig heeft zij zich niet bezeerd en wij helpen haar overheid.”
Leeg huis
Terwijl de collega op zoek gaat naar een droog nachthemd, kijkt de schrijvende hulpverlener om zich heen: “Wat mij gelijk opviel was dat er helemaal niks in de badkamer stond. Het was allemaal erg oud, geen kastje, geen handdoek, geen douchespullen, shampoo of zeepjes, helemaal niks.”
“We helpen mevrouw in haar nachthemd en haar verder om naar bed te gaan. Eenmaal in haar slaapkamer was daar ook niet veel. Er stond een bed waar een laken over lag, maar geen dekbed of deken of iets. Ook in haar kast lag maar heel weinig kleding had mijn collega ontdekt.” Ook verder in het huis was het miniem.
Geen familie
“We raakten een beetje aan de praat en ik vroeg of mevrouw familie had, maar ze zei dat ze alleen was en geen kinderen meer had.” Op het voorstel om een zorgmelding te maken voor wat extra hulp in huis, reageert ze positief.
Uiteindelijk vertrekken de ambulanciers dan toch – met enige tegenzin – om hun dienst te vervolgen. “We hadden eigenlijk van alles voor mevrouw willen doen, maar wat moet en kun je doen midden in de nacht? We gingen verder met onze dienst en mijn collega en ik spraken af dat ik voor wat boodschapjes zou zorgen en mijn collega zou een dekbed, kussen en beddengoed mee nemen (want dat had hij toch over).”
Boodschappen en spulletjes
Ook plaatsen ze een oproep op Facebook voor wat extra boodschappen, lampjes en een deken. Bij verschillende mensen konden de hulpverleners de volgende middag langs om van alles op te halen.
“En zo zijn mijn collega en ik de volgende nachtdienst even bij mevrouw langs geweest met nieuw beddengoed, een kussen, een dekbed, vier tassen met boodschappen, twee schemerlampjes, een tas met kleding, handdoeken en fleecedekentjes, maar ook een tasje met woordzoeker puzzelboekjes. De boodschappen hebben we in de koelkast gezet, de rest op het aanrecht. We hebben mevrouw haar bed opgemaakt en de lampjes aan gedaan. Ze vond het heel fijn dat we dit deden en was ons zeer dankbaar.”
Kijk eens wat vaker om je heen
De ambulancier die dit stuk schreef, benadrukt de stijgende lijn in verwaarlozing bij ouderen. “Mijn advies, kijk eens wat vaker om je heen, maak een praatje in de straat met je ‘buren’ en sta voor elkaar klaar. Niet iedereen durft hulp te vragen, maar je kan het ze wel aanbieden. Zorg goed voor elkaar!”
